خدایا،

ای کارساز بنده تنها و ای نگهدارنده ما از هر چیز وحشت زا .

تو خود می دانی که سرانجام هر گریز و فراری جز بر آستان تو نیست .

پس چگونه از بارگاهت می توان گریخت ؟

خدایا ،

اگر تو روی بزرگوار خود را از من بگردانی ،

یا فضل بسیارت را از من دریغ فرمایی ،

یا روزی ات را از من باز داری ،

و یا رشته محبت خود را از من بگسلی ،

باز هم برای رسیدن به هر یک از آرزوهایم راهی جز تو نمی یابم  و در راه رسیدن به آنچه نزد توست جز به یاری تو قدم بر ندارم ...

که من بنده توهستم و در اختیارت  و جز فرمان تو مرا فرمانی نیست .

پس مرا توفیقم ده تا در همه حال از تو به نیکی سخن گویم و به ستایشت کمر بندم و سپاسگزار تو باشم ،

تا به آنچه از دنیا عطایم کرده ای دلخوش نگردم و بر آنچه از من دریغ داشته ای اندوهگین نشوم .

که تو بر هر کار توانایی .................