آراج آفاق

مسجدسلیمان دیار بختیاری(mis) ، جملات کوتاه و آموزنده ،گنجینه های معنوی

آراج آفاق

مسجدسلیمان دیار بختیاری(mis) ، جملات کوتاه و آموزنده ،گنجینه های معنوی

جملات زیبا

خوشبخت کسی است که فرصت اندیشیدن در مورد بدبختی را ندارد.


 

مشکلات خود را بر روی ماسه ها بنویسید و امتیازهای خود را روی سنگ مرمر.


 

یک روز زندگی روشن است و روز دیگر تاریک، از روزهای روشن آنقدری نور بگیریم که در روزهای تاریک روشن باشیم.


 

عده ای دائم غر می زنند که گلها خار دارند، اگر درست نگاه کنیم،شاد می شویم که خارها گل دارند.


 

فردا همان است که امروز اندیشیده ای، پس مثبت بیندیش تا روزگار بر وفق مرادت شود.


 

فانوس کوچک من می تواند کاری بکند که خورشید به آن بزرگی نمی تواند، می تواند در شب بتابد.


 

من از زمان نردبان درست می کنم برای موفقیت، نه کاناپه برای استراحت .

معمولا بهترین نقطه شروع همان مکانی است که الان در آن قرار دارید.

 


من به خدا، صداقت و شور و شوق شهامت ایمان دارم و معتقدم با عبادت می توان به عشق الهی دست یافت.                

 


بر عیب خود بینا باش و عیب کسان مگو .

  


 

در جواب تعجیل منما , نا پرسیده مگوی , دل را بازیچه دیو  مساز .

 


 

 

تا به محاسبه خود نپردازی در دیگران شروع مکن .

 


 

اندک خود را بهتر از بسیار دیگران دان.

 


 

 

دوستی خدا را در کم آزاری دان .

 

 


 

 

سعادت دنیا و آخرت را در صحبت دانا شناس .

 


 

 

فخر به فقرا مفروش و با ایشان محبت کن .

 


 

 

به حکم خدا راضی باش .

 

 


 

 

کسی را به سخن رنجه مکن , مال را عاریت دان .

  


 

 

بدان که هزار دوست کم است و یک دشمن  بسیار .

 


 

 

از مردم نو کیسه وام مخواه .

 


 

 

مردم را در غیبت همان  گوی , که به روی توانی گفت .

 


 

 

درویشان را ناامید باز مگردان .

 


 

حاجت برادران مومن را کاری بزرگ بدان .

  


 

 

نیکویی خود را به منت بر زبان میار .

  


 

 

مردم را در بدی مدد مکن .

 


 

 

وفا از جوانمرد طلب که جوانمرد چون دریاست و بخیل چون جوی , در از دریا جوی نه از جوی .

 


 

 

دوستی او را شاید در وقت خشم بر تو ببخشاید .

 


 

 

در رعایت دلها بکوش .

 


 

 

دوست را در وقت خشم آزمای و مصاحب را در نیستی تجربه نمای .

 


 

 

به هر کجا که باشی خدا را حاضر دان .

 


 

 

هرگاه به نماز ایستادی فکر کن آخرین نماز تو است .

 


 

 

چشم طمع از جان و مال و مردم بردار تا همه تو را دوست بدارند .

 


 

 

از عیبی که در توست دیگران را ملامت مکن , طاعت نکرده دعوی کرامت مکن .

 


 

 

کار تنها نه به روزه و نماز است , کار به شکستگی و نیاز است .

 


 

 

نماز کردن زیاد کار پیرزنان است , روزه داشتن بی صدق صرفه جویی در نان است .

 


 

 

حج رفتن تماشای جهان است , نان دادن کار مردان است .

 


 

 

با اینهمه افضل عبادات نماز است , خاصه وقتی که به عجز و نیاز است .

 


 

 

هر که دانست که خالق در حق خلق تقصیر نکرد از بد پاک شد .

  


 

 

و هر که دانست که قسام قسمت روزی بد نکرد از حسد پاک شد .

 


 

 

سخن جز به راستی مگوی .

 


 

 

صحبت با خلق دردی است که درمانش تنهایی است .

  


 

 

هر چند که نفس طالب بقاست اما بقای جاویدان درفنا است .

 


 

 

زبانت را به دشنام عادت مده .

 


 

 

به غم کسان شادی مکن , در جایگاه تهمت مرو .

 


 

 

هر که از ملامت نترسد از او بگریز .

 


 

 

سر خود را با زن مگو .

 


 

 

بیمار و نادان  و مست را پند مده .

 


 

 

شغل اگر چه خرد باشد به ناآزموده مفرمای .

 


 

 

دوستان را از عیب ایشان آگاه کن .

 


 

 

از دوست به یک جور و جفا کرانه مگیر .

 


 

 

چون به خانه ی کسان درآئی چشم را صیانت کن .

 


 

 

مردم را به معامله بیازمای آنگاه دوستی کن  .

 


 

 

مردم  را به  چرب  زبانی  مفریب .

 


 

 

 با صاحبدلان دولت مناکحت مکن که کم  آیی .

 


 

 

بدان را طعنه مزن .

 


 

 

رعیت بی اطاعت را رعیت مدان .

 


 

 

در جهانگردی سلاح و سخاوت را مدار ساز .

 


 

 

به عیب خود بینا باش تا به جایی بر سی .

 


 

 

مشورت با دشمن مکن و چون کردی  از گفت او حذر کن .

 


 

 

خود را از معتمدان گردان تا همه به تو اعتماد کنند .

 


 

 

به زیارت مردگان و زندگان برو .

 


 

 

راحت را  از رنج طلب , خلق را دوست دار و مال را دشمن . 

 


 

 

در آن را کوش تا زنده شوی و دست می جنبان تا کاهل .

 


 

 

نشوی و روزی از خدای تعالی دان تا کافر نشوی .

 

 


 

 

صحبت با خردمندان دار .

 

 


 

به ظاهر هر کسی فریفته مشو .

 

 


 

 

از نیکان برادری گیر , از معصیت بگریز .

 

 


 

 

چون پیش بزرگان و هنرمندان  بنشینی همه گوش باش و چون سخن گویند تو خاموش باش .

 


 

 

سرمایه ی عمر را مغتنم شمار .

 

 


 

 

نادان را زنده مدان .

 

 


 

 

نفس خود را مراد مده که بسیار خواهد .

 

 


 

 

خود شناسی را سرمایه بزرگ دان و از دشمن دوست روی حذر  کن .

 

 


 

دشمنانت اگر چه حقیر باشند از آنان حذر کن .

 

 


 

 

از دشمن خانگی بسیار بترس .

 


 

 

با ناشناخته سفر مکن .

 

 


 

 

امانت نگهدارتا توانگر شوی .

 

 


 

 

نمام و دروغگو  را به خود را مده .

 

 


 

 

گمان مردمان را در حق خود خطا مکن .

 


 

 

عهد را در حالت سخط  و غضب نیکو نگهدار .

 


 

 

وقت را هیچ بدل مشناس .

 

 


 

 

سود هر دو جهان را خاموشی دان .

 

 


 

 

مگو حرفی که عذر باید خواستن .

 

 


 

 

راست گوی و عیب مجوی ; راست را به دروغ مانند مگوی .

 

 


 

 

نخست اندیشه کن آنگاه بگوی .

 

 


 

 

با هیچ بدی همداستان  مباش .

 

 


 

 

بلا را به صدقه و دعا دفع  کن .

 

 


 

 

پیران کار دیده را حرمت  بدار .

 

 


 

 

از آموختن علم و پیشه عار مدار .

 

 


 

 

جرم و بهتان بر کسی منه تا انفعال به تو باز نگردد .

 

 


 

 

با کسی چیزی را که جواب آن را نتوانی شنید مگوی .

 

 


 

 

بیهوده گویی را سر همه ی آفتها بدان .

 

 


 

 

دوستی نمودن دشمن را دوستی مدان .

 

 


 

 

کسی را  که کارش  به تو  برآمد مترسان .

 

 


 

 

خلق را به خیر خود امیدوار گردان .

 

 


 

 

سخاوت راست کردن وعده را دان .

 

 


 

 

رضا دادن به مفاسد را سر همه معاصی  دان .

 

 


 

 

نفاق را بی دانشی دان .

 

 


 

 

صحت و عافیت را از حقتعالی عطای بزرگ دان .

 

 


 

 

نسیه را مال مدان .

 


 

 

به حقارت در هیچ کس منگر .

 


 

 

دنیا پرست مباش که دشمن خدا را پرستیده باشی .

  


 

 

بر طاعت حریص باش و بر آن تکیه مکن .

 


 

 

بدانکه بهترین کارها شناخت خداست  , خدا را نگه دار تا او تو را  نگهدارد , عمر  را  در پرستش او خرج کن که حساب خرج او خواهد خواست نما ز و روزه و حج  و  زکات  بگذار  و حق  را فراموش  مکن .

  


 

 

صبور باش .

 


 

 

در هر کاری یاری از حق  طلب .

 

 


 

 

در نیکوکاری ها بهانه جوی مباش .

 

 


 

 

منت بردار و منت  منه , ناسپاس و بی  منت را  به خود  راه  مده .

 

 


 

 

نان  همه کس مخور  و نان بر همه  کس  بده .

 

 


 

 

وفا از مردم اصلی جو که اصیل هرگز خطا نکند .

 

 


 

 

با مردم فرومایه منشین .

 

 


 

 

بدترین عیب پر گفتن  را  دان .

 


 

 

بیاموز و بیاموزان .

 


 

 

 کم گوی و کم خور و کم بخواب .

 

 


 

 

در سختیها صبر پیشه گیر  ,  برشکسته و ریخته افسوس مخور .

 


 

 

آنچه در دست داری شادمان مباش و آنچه از دستت رفت  دریغ  مخور .

 

 


 

 

از آ سمان سخن را بزرگتر دان .

 

 


 

 

عجل را در هیچ حالی فراموش مکن .

 

 


 

 

هر هدفی را وقتی به آن برسی وسیله می شود برای هدفی  دیگر .

 


 

 

کسی را به خصومت و جنگ وعده مکن .

 


 

 

از فرمانبرداری نفس حذر کن  , مال را فدای تن کن .

 

 


 

 

دوست را به تواضع بنده کن , دشمن را به احسان و گذشت دوست کن .

 


 

 

بر زاهد جاهل اعتماد مکن .

 


 

 

در سخن جواب اندیش باش .

 


 

 

بنده ی حرص مباش , خفته ی غفلت مشو .

 


 

 

از گناه لاف مزن .

 


 

 

از داده ی خدا بخور تا کم نشود .

 


 

 

نفس را از برای مال پایمال مکن .

 


 

 

اگر صلح بر مراد برود جنگ مکن .

 


 

  

از آن سودی که آخرش زیان باشد گرداگرد او مگرد .

 

 


 

 

برای اندک چیزی خود را بی قدر مکن .






نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد